دستورالعمل کاشت و پرورش فلفل دلمه ای- بخش اول
وجود اقلیم های گوناگون در ایران، این سرزمین را به یکی از مناسب ترین مکان های کاشت و پرورش انواع سبزی، صیفی و جالیز در تمام فصل ها تبدیل کرده است. فلفل دلمه ای یکی از ارزشمندترین سبزی جات است که در سلامتی انسان نقش مهمی دارد. این محصول، سرشار از ویتامین های A، B و C، پروتئین، کلسیم، منیزیم، بتاکاروتن، آنتی اکسیدان و… است. فلفل هم به صورت تازه خوری و هم به صورت خشک به عنوان ادویه کاربرد دارد.دستورالعمل کاشت و پرورش فلفل دلمه ای را جهت حصول بالاترین عملکرد مطالعه نمایید.
گیاه شناسی فلفل دلمه ای
فلفل دلمه ای با نام علمی (Capsicum annuum) از خانواده بادمجانیان و گیاهی یکساله است. این گیاه، ساقه ای محکم و ایستاده دارد و انشعابات ساقه ای زیادی تولید می کند و هر کدام از آنها به یک غنچه ی گل ختم می‌شود. برگ های آن، اغلب کشیده یا قلبی شکل با لبه صاف بوده و به وسیله‌ی یک دمبرگ بلند به ساقه متصل می‌شود.
-
گل فلفل دلمه ای
گل های فلفل دو جنسی بوده و علاوه بر غنچه ی انتهای شاخه ها، اغلب بصورت منفرد و گاهی دوتایی در زاویه‌ی برگها و شاخه ها نیز به وجود می آید. رنگ گلبرگها سفید و زرد، سبز روشن، بنفش و قرمز بوده و پرچم‌ها جدا از هم، همراه با یک بساک بنفش رنگ هستند. تخمدان در این گیاه سه برچه ای و طول خامه آن 4 تا 5 میلی متر است. گل این گیاه همانند گوجه فرنگی پنج قسمتی است. ظهور گل در گیاه، تدریجی است؛ به نحوی که از ظهور اولین گل تا شروع برداشت 4 تا 6 هفته به طول می انجامد.
-
میوه فلفل دلمه ای
میوه‌ی فلفل سته (درون بر گوشتی، میان بر گوشتی و برون بر پوستی) بوده و رنگ آن در حالت نارس و قابل عرضه به بازار سبز تیره و در بعضی از ارقام زرد روشن است. میوه ی کاملاً رسیده به رنگ قرمز تیره، نارنجی، زرد پر رنگ، بنفش تیره، سبز و سبز تیره و در برخی از واریته ها به رنگ سیاه در می آید. اندازه و شکل میوه در ارقام و واریته های گوناگون فلفل متفاوت بوده، و به شکل کشیده، مخروطی و گرد دیده میشوند.
به علت خالی بودن فضای داخلی میوه، وزن آن نسبت به حجم میوه کم، و از 20 تا 120 گرم در ارقام گوناگون تغییر میکند. گوشت میوه در حدود 1 تا 7 میلی متر ضخامت دارد. رنگ قرمز فلفل دلمه ای مربوط به نوعی کاروتنوئید بوده و از دو ماده به نام کاپسانتین و کاپسروبین تشکیل گردیده است
-
بذر فلفل دلمه ای
بذر فلفل دلمه ای به رنگ زرد مایل به سفید و به صورت متمرکز در ناحیه دم میوه قرار دارد. وزن هزار دانه ی آن به 6 الی 7 گرم می رسد و از هر کیلوگرم میوه فلفل دلمه ای، حدود 5 تا 7 گرم بذر به دست می آید. جوانه زنی بذر فلفل دلمه ای، از نوع برون زمینی است.
-
ریشه فلفل دلمه ای
ریشه اصلی بوته ی فلفل دلمه ای در خزانه، نسبتاً طویل است و پس از خروج از خاک، کم و بیش صدمه می بیند. پس از انتقال نشاءها به زمین اصلی، ریشه های فرعی زیادی به وجود می آید که موجب ایجاد یک سیستم قوی برای جذب مواد غذایی می گردد.
ریشه های فلفل دلمه ای پس از دو ماه در عمق 25 تا 35 سانتی متر گسترش می یابند؛ به طوری که در اواخر دوره رشد، این ریشه ها تا شعاع یک متری و تا عمق 65 سانتی متری انتشار یافته اند. قدرت تولید ریشه های نابجا در فلفل بسیار ضعیف است. به همین دلیل، کاشت عمیق نشاءها، سودی ندارد.
خصوصیات زراعی فلفل دلمه ای
فلفل دلمه ای از ميوه هاي فصل گرم بوده و نسبت به سرما و يخبندان، به ویژه دماي کمتر از 15 درجه سانتیگراد، بسيار حساس است. این گياه، در دماي 16 تا 21 درجه (یعنی دماي پايه حدود 18 درجه سانتیگراد)، بهترين شرایط رشد را دارد و در دماي بالاتر از 32 درجه سانتیگراد، گلدهي در آن متوقف مي‌شود.
فلفل دلمه ای نســبت به طول روز هم حساس است؛ به طوری که گلدهي آن، حدود 2 ماه پس از كاشت، شروع و با افزايش طول روز، بيشتر مي‌شود. دوره رشد فلفل دلمه ای از هنگام باروري تا برداشت محصول، 50 تا 120 روز است.
دستورالعمل روش کاشت فلفل دلمه ای
تکثیر گیاه فلفل دلمه ای به وسیله بذر و به ندرت با قلمه صورت می گیرد. به دلیل ریز بودن بذرها، ابتدا آن ها را در خزانه می‌کارند و سپس نشاء تولید شده را به زمین اصلی انتقال می دهند. طول دوره کاشت (انتقال نشاء) تا برداشت اولین میوه فلفل دلمه ای، 70 روز است.
- به این ترتیب که نشاءهای منتقل شده به محل اصلی، پس از 24 روز رشد رویشی، وارد فاز گلدهی می شوند. این مرحله 10 روز و تشکیل میوه نیز 10 روز به طول می انجامد. از زمان تشکیل میوه تا برداشت نیز 25 روز زمان لازم دارد. پس از اولین مرحله برداشت، به مدت 170 روز می توان میوه های فلفل دلمه ای را برداشت نمود.
- خاک مناسب برای کاشت فلفل دلمه ای، خاک لومی- شنی است. برای کاشت فلفل دلمه ای نیاز به خاک رسی سبک با هوموس و کود فراوان و رطوبت کافی دارد. اسیدیته مناسب برای کاشت فلفل دلمه ای، بین 5/6 تا 5/7 هست. به دلیل کمبود مواد آلی، بافت نامناسب و آهکی و شور بودن خاک بیشتر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری ایران، و از همه مهمتر، استفاده غیر اصولی از کودهای دامی، هزینه های گزافی به کشاورزان تحمیل می کند.
نکته مهم اینکه، قبل از عملیات اصلی کاشت و انتقال نشاءها، و به منظور جبران عناصر غذایی از دست رفته خاک، باید براساس آزمون خاک کودهای دامی و کودهای پایه، قبل از کشت مصرف شوند؛ به طوری که نیمی از کودهای شیمیایی توصیه شده همراه با شخم عمیق و مابقی با دیسک یا شخم سبک به خاک اضافه گردند.
بدون دیدگاه